توضیح مختصری از جنگل ابر شاهرود

از شاهرود، نگین چهارفصل استان سمنان؛ استانی که خود بیشترین، پرجاذبه‌ترین و متنوّع‌ترین اندوخته‌گاه‌های زیست‌سپهر ایران را در خود جای داده است، اگر فقط 50 کیلومتر دیگر به سمت شمال شرق حرکت کنی، پس از عبور از آرامگاه بایزید بسطامی و شیخ خرقان، ناگهان احساس خواهی کرد که سوار بر لوبیای سحرآمیز آسمان را شکافته‌ای و بر روی فرش پنبه‌ای سفید‌رنگی قرار داری که تاکنون نه نظیرش را دیده‌ای و نه گمان می‌کردی چنین چشم‌انداز بدیعی را می‌توانی در ایران، سرزمینی که با کویرهایش شهرت جهانی یافته، ببینی! 

زیبا و خوش آب‌وهوای ابر در 50 کیلومتری شمال شرق شاهرود و در مسیر جاده شاهرود به آزادشهر استان گلستان و در روستای ابر قرار دارد و ادامه جنگل‌های سرسبز شمال کشور است. 

راه رفتن روی ابرها رؤیایی است، دست یافتنی. بدون جدا شدن روح از بدن می‌شود میان ابرها راه رفت، خوابید و بر ابر سوار شد. لازم نیست حتما به آسمان بروی 

در جنگل ابر آسمان به زمین می‌آید. از قبل خبر نمی‌کنند. هر وقت دلشان بخواهد می‌آیند هر وقت هم که دلشان بخواهد می‌روند. مجاورت دو ناحیه کم فشار و پرفشار (دشت گرگان و منطقه ابر) باعث شده هر وقت زمین انرژی می‌گیرد ابرها جابه‌جا شوند. 

ابرها چنان دیواری ساخته‌اند که نور که می‌افتد سایه‌ات را مقابلت می‌بینی. ابرها در حال جوششند. انگار که زمین سماوری است بزرگ و جوش آمده، که بخار آب با فشار از آن بیرون می‌زند. سرد سرد است 

مناظر اطراف با پوشش سراسر سبز و گاه رنگی‌اش آدمی را وادار می‌کند به بیشتر دیدن 

پیشتر که می‌روی درخت‌ها شروع می‌کنند به سبز شدن. یکی، دو تا، هزار تا. آنچه زیاد است چنار است و بلوط و آنچه چشم به دنبال آن می‌گردد اورس است. درخت خاص منطقه ابر که مثل ابر روی زمین می‌خزد. نمی‌شود گفت مه غلیظ، در این جنگل، ابر گردا گردت را می‌پوشاند. خنکی و طراوت و بوی خوشی همراه ابر روی صورتت می‌نشیند.